de Zorg…

De operatie is gestart. Terwijl de anesthesioloog de administratie afwerkt, ga ik een kop koffie drinken. Voordat ik dat doe, verschoon ik echter eerst het bed van de patiënt.

Tekst: Benedikt van Loo - Foto: Martijn Gijsbersten

Dat doe ik omdat ik vind dat een patiënt recht heeft op een schoon fris bed. Het is toch heerlijk om thuis in een bed te stappen dat net opnieuw is opgemaakt. Als je ziek en/of geopereerd bent, dan is dat nog extra fijn dus vandaar…

Noem mij een ouderwetse zeur, maar voor mij zit goede zorg in aandacht voor details. Een patiënt herinnert zich niet hoe een operatiekamer gevuld is met state of the art apparatuur. Hij herinnert zich een vriendelijk woord, een schone kamer, fatsoenlijk eten. Waarom denk je dat die privéklinie-ken daarop zo zwaar inzetten? Vraag het maar aan wie daar geweest is. Ze zeggen niet dat ze perfect geopereerd zijn maar dat ze binnen kwamen in een aangename lobby met een vriendelijke receptioniste (om één of andere reden altijd leuk uitziende dames), dat ze een mooie kamer hadden en het eten echt lekker was. Dat verpleegkundigen tijd hadden voor hen en hun vragen. Ze hebben geen boodschap aan dure, chique apparatuur of onderhandelingen tussen ziekenhuizen en zorgverzekeraars, of allerlei registraties. 

Deze column evolueert naar de discussie over te weinig personeel en te hoge werkdruk. Het gaat eigenlijk ook helemaal niet over meer geld, maar over werkvreugde en datgene kunnen doen waar je voor koos toen je de zorg in ging. Bijvoorbeeld de tijd om een fris, schoon bed op te maken voor een zieke mens.

Goede zorg zit hem in kleine dingen. •

Benedikt Van Loo

Anesthesiemedewerker/SPS 

b.d.vanloo@amsterdamumc.nl

column