Studenten
‘Van een andere cultuur
kun je veel leren’
Steeds meer studenten Geneeskunde aan de VU doen een onderdeel van hun studie in het buitenland. Drie studenten vertellen hoe waardevol die ervaring over de grens kan zijn. “Ik sliep in een hangmat midden in de jungle.”
Tekst: Jeroen Kleijne - Foto’s: Martijn Gijsbersten
‘Ik wil graag het verschil maken’
Masterstudent Mariëlle Kolk
deed haar coschappen Verloskunde, Gynaecologie en Kindergeneeskunde in Colombia en liep tot en met begin maart ook nog stage bij de ‘floating doctors’ in Panama. “Ik heb een Spaanse moeder en ben tweetalig opgevoed. Ik heb altijd geweten dat ik ooit naar het buitenland wilde, en iets wilde doen met de Spaanse taal. In de Colombiaanse hoofdstad Bogota werkte ik voor twee verschillende ziekenhuizen. Ik kon als coassistent veel doen, ik heb zelf ook bevallingen uitgevoerd – onder supervisie. Hoewel het particuliere klinieken waren, lagen zelfs de gangen overvol. Het is gewoon doorgaan, soms de ene bevalling na de andere. Het is ‘go with the flow’. Pas aan het eind van de week besef je wat je allemaal hebt meegemaakt. Met de Floating Doctors ging ik op pad met een twaalf meter lange boot, gemaakt van een uitgeholde boomstam. In Bocas del Toro bezochten we inheemse groepen die nauwelijks toegang hebben tot zorg. Soms sliepen we in hangmatten, midden in de jungle. We bieden daar een vorm van huisartsenzorg, maar met weinig mogelijkheden tot diagnostiek. Je moet vaak conclusies trekken op basis van je klinische blik. Spannend en uitdagend. Ziekten uiten zich soms heel anders dan hier. Ik heb veel meer waardering gekregen voor hoe goed alles in Nederland georganiseerd is. Tegelijkertijd heeft het voor mij de keuze makkelijker gemaakt om een tijd als arts in het buitenland te werken. Om ergens op een afgelegen plek iets moois op te bouwen, net als in Bocas del Toro. Ik geef niet echt om een mooie auto of een groot huis. Ik denk dat ik veel gelukkiger word als ik ergens het verschil kan maken.”
Derdejaars bachelorstudent Arda Özkaya deed een minor van vier maanden aan de Universiteit van Boston. “Ik ben best avontuurlijk ingesteld, maar in het eerste jaar heb ik de kans om naar het buitenland te gaan niet gepakt. Daarom wilde ik in het derde jaar wel graag gaan. Ik was nog nooit in Amerika geweest, dus ik heb alles gewoon over me heen laten komen. Ik heb gekozen voor de vakken in de Psychologie, Neuropsychologie en Theater – leuk om ook iets totaal anders te doen. Ik vond het echt geweldig om in Boston te studeren. Je leeft toch een beetje de ‘college dream’. Met studenten uit verschillende landen woonde ik op de universiteitscampus. Mijn ‘room mate’ kwam niet opdagen, dus ik had de kamer lekker voor mezelf. Ik heb daar vrienden voor het leven gemaakt, uit de hele wereld. Met Australische vrienden ben ik nu al plannen aan het maken om elkaar weer te zien. Ik zou zo’n minor in het buitenland echt iedereen aanraden. Wat ik echt mee terug heb genomen, is dat ik makkelijk op mensen afstap. En dat ik anders kijk naar mijn toekomst in dit vak. Ik zou echt een tijdje in Amerika willen werken, misschien wel als chirurg of plastisch chirurg. Dat klinkt best goed eigenlijk.”
‘Ik heb vrienden voor het leven gemaakt’
“Amsterdam is een stad met heel veel nationaliteiten”, constateert Mariëtte Diderich, hoofd International Office van de Faculteit der Geneeskunde VU. “Je komt hier patiënten tegen uit alle werelddelen én je werkt samen met collega’s uit verschillende landen. Daarom is het goed om zelf ook een keer in een totaal andere omgeving te verblijven. Een andere cultuur, een andere manier van werken, andere ziektebeelden. Daar leer je veel van. En natuurlijk leer je jezelf ook beter kennen.”
Over de grens
Het International Office begeleidt alle VU-geneeskundestudenten die dat willen bij een studie of stage in het buitenland. Steeds meer studenten kiezen na corona weer voor een studieonderdeel over de grens. In het studiejaar 2022-2023 deden 73 bachelorstudenten een minor in het buitenland. Elf VU-studenten volgden samen met dertien Indonesische studenten het programma Global Health Indonesia, een samenwerking van de VU met Universitas Gadjah Mada in Yogyakarta. En van de masterstudenten liepen er maar liefst 229 coschappen in een ander land.
Volgens Mariëtte Diderich was er het eerste jaar na covid nog wat terughoudendheid om naar het buitenland te gaan. “Die aarzeling is nu helemaal verdwenen, de groei van vóór covid zet zich volop door. Bij een ‘study abroad’ doe je echt ervaring op buiten je eigen comfortzone, je onderbreekt bovendien die lopende trein die de studie Geneeskunde kan zijn. Dat vinden studenten heel aantrekkelijk.”
Voor elk wat wils
Het curriculum biedt genoeg kansen voor een periode in het buitenland. “We bieden bewust veel verschillende mogelijkheden. Dat zegt wel iets over hoe belangrijk we het vinden. Je leest het ook terug in de selectiebrieven: voor veel studenten is dit een van de redenen om voor de VU te kiezen. Als ik kijk naar het totaalaanbod denk ik dat we voor bijna elk wat wils hebben. Het enige wat ik misschien nog zou willen is een vaste samenwerkingspartner in Europa, voor de masteropleiding. Daar zullen we de komende tijd naar blijven zoeken.” •
A
Derdejaars bachelorstudent Marwa el Fazazi deed in de laatste maanden van 2023 mee aan de minor Global Health Indonesia. Twee maanden bereidde ze zich voor, twee maanden werkte ze aan de universiteit van Yogyakarta op Java. “In een groepje deed ik samen met Nederlandse en Indonesische studenten onderzoek naar de ervaring van tuberculosepatiënten met hun behandeling. In mijn eentje naar het buitenland past minder bij mij, ik ben echt een familiemens. Maar ik wilde wel graag internationale ervaring opdoen. Het was dus prettig dat ook andere VU-studenten meegingen. Sommige dagen waren we druk met interviews in lokale gezondheidscentra, maar we hadden ook genoeg vrije tijd. ’s Avonds konden we met zijn allen een drankje doen of een mooie waterval bezoeken. Ons verslag schreven we gewoon aan het zwembad, haha. Je zit minder in dat strakke studieritme. Ik heb daar geleerd om meer open te staan voor de wereld, om ook op een totaal nieuwe plek mijn weg te vinden. Om meer te genieten – en niet altijd maar fanatiek met mijn studie bezig te zijn. Nu ik daar geweest ben, lijkt het mee gaaf om een tijdje voor een organisatie als Artsen zonder Grenzen aan de slag te gaan. Ik kan kennelijk best een tijdje zonder mijn familie.”
‘Ik sta meer open voor de wereld’
Steeds meer studenten Geneeskunde aan de VU doen een onderdeel van hun studie in het buitenland. Drie studenten vertellen hoe waardevol die ervaring over de grens kan zijn. “Ik sliep in een hangmat midden in de jungle.”
‘Van een andere cultuur
kun je veel leren’
Studenten
Derdejaars bachelorstudent Arda Özkaya deed een minor van vier maanden aan de Universiteit van Boston. “Ik ben best avontuurlijk ingesteld, maar in het eerste jaar heb ik de kans om naar het buitenland te gaan niet gepakt. Daarom wilde ik in het derde jaar wel graag gaan. Ik was nog nooit in Amerika geweest, dus ik heb alles gewoon over me heen laten komen. Ik heb gekozen voor de vakken in de Psychologie, Neuropsychologie en Theater – leuk om ook iets totaal anders te doen. Ik vond het echt geweldig om in Boston te studeren. Je leeft toch een beetje de ‘college dream’. Met studenten uit verschillende landen woonde ik op de universiteitscampus. Mijn ‘room mate’ kwam niet opdagen, dus ik had de kamer lekker voor mezelf. Ik heb daar vrienden voor het leven gemaakt, uit de hele wereld. Met Australische vrienden ben ik nu al plannen aan het maken om elkaar weer te zien. Ik zou zo’n minor in het buitenland echt iedereen aanraden. Wat ik echt mee terug heb genomen, is dat ik makkelijk op mensen afstap. En dat ik anders kijk naar mijn toekomst in dit vak. Ik zou echt een tijdje in Amerika willen werken, misschien wel als chirurg of plastisch chirurg. Dat klinkt best goed eigenlijk.”
‘Ik heb vrienden voor het leven gemaakt’
‘Ik wil graag het verschil maken’
Masterstudent Mariëlle Kolk
deed haar coschappen Verloskunde, Gynaecologie en Kindergeneeskunde in Colombia en liep tot en met begin maart ook nog stage bij de ‘floating doctors’ in Panama. “Ik heb een Spaanse moeder en ben tweetalig opgevoed. Ik heb altijd geweten dat ik ooit naar het buitenland wilde, en iets wilde doen met de Spaanse taal. In de Colombiaanse hoofdstad Bogota werkte ik voor twee verschillende ziekenhuizen. Ik kon als coassistent veel doen, ik heb zelf ook bevallingen uitgevoerd – onder supervisie. Hoewel het particuliere klinieken waren, lagen zelfs de gangen overvol. Het is gewoon doorgaan, soms de ene bevalling na de andere. Het is ‘go with the flow’. Pas aan het eind van de week besef je wat je allemaal hebt meegemaakt. Met de Floating Doctors ging ik op pad met een twaalf meter lange boot, gemaakt van een uitgeholde boomstam. In Bocas del Toro bezochten we inheemse groepen die nauwelijks toegang hebben tot zorg. Soms sliepen we in hangmatten, midden in de jungle. We bieden daar een vorm van huisartsenzorg, maar met weinig mogelijkheden tot diagnostiek. Je moet vaak conclusies trekken op basis van je klinische blik. Spannend en uitdagend. Ziekten uiten zich soms heel anders dan hier. Ik heb veel meer waardering gekregen voor hoe goed alles in Nederland georganiseerd is. Tegelijkertijd heeft het voor mij de keuze makkelijker gemaakt om een tijd als arts in het buitenland te werken. Om ergens op een afgelegen plek iets moois op te bouwen, net als in Bocas del Toro. Ik geef niet echt om een mooie auto of een groot huis. Ik denk dat ik veel gelukkiger word als ik ergens het verschil kan maken.”
Derdejaars bachelorstudent Marwa el Fazazi deed in de laatste maanden van 2023 mee aan de minor Global Health Indonesia. Twee maanden bereidde ze zich voor, twee maanden werkte ze aan de universiteit van Yogyakarta op Java. “In een groepje deed ik samen met Nederlandse en Indonesische studenten onderzoek naar de ervaring van tuberculosepatiënten met hun behandeling. In mijn eentje naar het buitenland past minder bij mij, ik ben echt een familiemens. Maar ik wilde wel graag internationale ervaring opdoen. Het was dus prettig dat ook andere VU-studenten meegingen. Sommige dagen waren we druk met interviews in lokale gezondheidscentra, maar we hadden ook genoeg vrije tijd. ’s Avonds konden we met zijn allen een drankje doen of een mooie waterval bezoeken. Ons verslag schreven we gewoon aan het zwembad, haha. Je zit minder in dat strakke studieritme. Ik heb daar geleerd om meer open te staan voor de wereld, om ook op een totaal nieuwe plek mijn weg te vinden. Om meer te genieten – en niet altijd maar fanatiek met mijn studie bezig te zijn. Nu ik daar geweest ben, lijkt het mee gaaf om een tijdje voor een organisatie als Artsen zonder Grenzen aan de slag te gaan. Ik kan kennelijk best een tijdje zonder mijn familie.”
‘Ik sta meer open voor de wereld’
Tekst: Jeroen Kleijne - Foto’s: Martijn Gijsbersten
“Amsterdam is een stad met heel veel nationaliteiten”, constateert Mariëtte Diderich, hoofd International Office van de Faculteit der Geneeskunde VU. “Je komt hier patiënten tegen uit alle werelddelen én je werkt samen met collega’s uit verschillende landen. Daarom is het goed om zelf ook een keer in een totaal andere omgeving te verblijven. Een andere cultuur, een andere manier van werken, andere ziektebeelden. Daar leer je veel van. En natuurlijk leer je jezelf ook beter kennen.”
Over de grens
Het International Office begeleidt alle VU-geneeskundestudenten die dat willen bij een studie of stage in het buitenland. Steeds meer studenten kiezen na corona weer voor een studieonderdeel over de grens. In het studiejaar 2022-2023 deden 73 bachelorstudenten een minor in het buitenland. Elf VU-studenten volgden samen met dertien Indonesische studenten het programma Global Health Indonesia, een samenwerking van de VU met Universitas Gadjah Mada in Yogyakarta. En van de masterstudenten liepen er maar liefst 229 coschappen in een ander land.
Volgens Mariëtte Diderich was er het eerste jaar na covid nog wat terughoudendheid om naar het buitenland te gaan. “Die aarzeling is nu helemaal verdwenen, de groei van vóór covid zet zich volop door. Bij een ‘study abroad’ doe je echt ervaring op buiten je eigen comfortzone, je onderbreekt bovendien die lopende trein die de studie Geneeskunde kan zijn. Dat vinden studenten heel aantrekkelijk.”
Voor elk wat wils
Het curriculum biedt genoeg kansen voor een periode in het buitenland. “We bieden bewust veel verschillende mogelijkheden. Dat zegt wel iets over hoe belangrijk we het vinden. Je leest het ook terug in de selectiebrieven: voor veel studenten is dit een van de redenen om voor de VU te kiezen. Als ik kijk naar het totaalaanbod denk ik dat we voor bijna elk wat wils hebben. Het enige wat ik misschien nog zou willen is een vaste samenwerkingspartner in Europa, voor de masteropleiding. Daar zullen we de komende tijd naar blijven zoeken.” •
A
