Zelf je nieuwe collega werven
ARBEIDSMARKT
Amsterdam UMC zet alles op alles om medewerkers te werven.
De nieuwste aanpak: driehonderd euro beloning voor jouw team als je een collega binnenhaalt. Het zelf werven heeft voordelen: “als iemand hier via via komt werken, is diegene meer tevreden en blijft langer.”
Tekst: Jasper Enklaar- Foto’s: Martijn Gijsbertsen
“Ik zag op Facebook een berichtje van Ivana dat ze geslaagd was voor de verpleegkundeopleiding”, vertelt Sanne de Vries, verpleegkundige bij Hematologie.
Ze kent Ivana Bertoen via via omdat ze in hetzelfde dorp, De Kwakel, wonen. “Ik heb haar gefeliciteerd met het behalen van de opleiding en erbij gezegd: ‘We hebben nog een hele leuke vacature’. Kort daarna kwam ik Ivana tegen in de kroeg bij ons in het dorp. Toen vroeg ik haar: ‘Wil je niet bij ons komen werken?’” Van het één kwam het ander: Ivana, die na haar afstuderen eigenlijk helemaal niet in een ziekenhuis wilde gaan werken, ging toch een dagje meelopen om te kijken. “Ik dacht, waarom ook niet, een dagje kan geen kwaad. Dus we zijn samen op de scooter hiernaartoe gegaan. Zes jaar later werk ik er nog steeds.”
Kleine beloning
Indertijd kreeg Sanne als bedankje voor het aanbrengen van een nieuwe collega een flesje wijn. Die fles wijn is nu een bedrag van driehonderd euro geworden en het werven via collega’s is officieel onderdeel van het HR-beleid. Althans, het is een pilot om te kijken of het daadwerkelijk genoeg nieuwe medewerkers oplevert, vertelt projectleider Rutger Bolwijn. “Het is een instrument dat we uitproberen. We onderzoeken of dit een manier is die passend is bij Amsterdam UMC. Want we zien op een heleboel afdelingen personele krapte en soms een teruglopend aantal sollicitanten. Er is de afgelopen jaren al veel gedaan om ervaren professionals naar Amsterdam UMC te bewegen. Maar deze benadering hebben we nog niet toegepast.”
De proef van het via via werven, in vaktermen ‘referral recruitment genoemd’, is in december vorig jaar gestart en loopt tot en met mei. Bolwijn heeft de eerste aanmeldingen al ontvangen. Ook krijgt hij veel vragen over deze aanpak. Bijvoorbeeld over de hoogte van de beloning die een team krijgt. Met een groot team is driehonderd euro niet echt veel. “We realiseren ons dat zo’n bedrag voor het ene team meer impact heeft dan voor het andere team”, reageert Bolwijn, “Maar in deze fase hebben we een beperkt budget.” Bovendien is het bedrag een uitvloeisel van onderzoek onder Amsterdam UMC-medewerkers. “Zij hebben zelf aangegeven het niet passend te vinden als er een enorme financiële beloning tegenover staat voor één persoon. Het moet een team effort zijn dat een van ons iemand heeft aangebracht. Want we doen het met en voor elkaar, we doen het samen. Je bent hier onderdeel van iets groots.”
I
‘Ze woonde bij mij
in het dorp’
‘Anders en vooral leuker’
“Heel eerlijk: als Sanne mij niet had gevraagd om een dag mee te lopen, dan had ik hier niet gewerkt”, bekent Bertoen. “Al snel bleek dat Hematologie anders en vooral leuker was dan ik had gedacht.” Bertoen en De Vries werken nu al een aantal jaar samen op de afdeling. Als hun diensten samenvallen, reizen ze met elkaar. Nu en dan staan ze samen op de hemaferesekamer (voor bloedonderzoek, red.) “Dan roepen de collega’s: ’Oh, De Kwakel is weer aan het werk!’” Dat er nu driehonderd euro te verdienen is met het aanbrengen van een nieuwe collega, is een prima idee, vindt Sanne. “Bij veel andere ziekenhuizen en bedrijven bestond dat al, zo’n premie. Dus daar liepen wij eigenlijk bij achter.” Dat dit middel tot nu toe niet is ingezet, hangt ook samen met regionale afspraken tussen zorginstellingen, zegt HR-directeur Yolande van der Linden. “We hanteren een soort ongeschreven regel dat je niet teveel elkaars mensen naar je toe trekt. We zijn een beetje voorzichtig met het lokken van mensen met geld, een aanbrengpremie vinden we in principe niet zo chic. Maar de tijden zijn wat veranderd. Dat noopt ons tot dergelijke initiatieven en gelukkig is onze regionale samenwerking nog steeds heel goed.”
Uxia van Assendelft (l) en Anouk de Ruig
Meer vertrouwen
Radiotherapeutisch laboranten Uxía van Assendelft en Anouk de Ruig kennen elkaar sinds ze tien jaar geleden samen op de opleiding zaten. De Ruig werkte in Almaar en Van Assendelft bij Amsterdam UMC. “Ik wist dat Anouk op zoek was naar een nieuwe werkplek”, vertelt Van Assendelft. “Ik ken haar al een tijdje en ik weet hoe ze is. Je hebt graag collega’s die passen in je team, die je kunt vertrouwen. Toen heb ik haar verteld dat ik het hier een heel fijne werkplek vond, met leuke collega’s.” Nu werkt Anouk ook bij de Radiotherapie. Dat haar vriendin daar al werkte, maakte de overstap makkelijker, zegt ze. “Ze kon me een kijkje in de keuken geven, laten zien hoe het eraan toe ging. Ik heb veel aan haar kunnen vragen. Het was fijn dat er al een bekend persoon werkte, die heel positief was. Dat trekt je toch wel over de streep.” In andere sectoren is de aanpak al veel langer bekend. Het boekt goede resultaten, vertelt Bolwijn. “We weten dat via via werven op een aantal punten heel goed scoort. Zo is bekend dat wanneer iemand via iemand anders binnenkomt, de kans op behoud groter is. De nieuwe collega is vaak tevredener en blijft langer in dienst, omdat hij of zij beter geïnformeerd is over de nieuwe werkgever.” De methode om het netwerk van medewerkers zelf - er zijn in totaal 16.500 collega’s in Amsterdam UMC - te gebruiken werkt op alle niveaus, is de ervaring: voor verpleegkundigen, voor beveiligers, voor alle beroepsgroepen.
‘Dat trekt je over
de streep’
Dubbel effect
Het persoonlijke aspect is belangrijk, denkt Bolwijn. “We zien bijvoorbeeld dat Amsterdam UMC vaak als groot, academisch en complex gezien wordt. Terwijl mensen het soms juist heel prettig vinden dat ze op een kleine afdeling werken. Die kleinschaligheid kan een collega prima aan iemand in zijn netwerk overbrengen. Het werkt ook de andere kant op: ‘Ik zit op een heel klein specialisme, maar realiseer je wel: ik heb echt kansen, want ik ben onderdeel van Amsterdam UMC’. Juist het persoonlijke verhaal dat onze eigen collega’s kunnen overbrengen is de kracht van dit programma.” •
Zelf je nieuwe collega werven
ARBEIDSMARKT
‘Anders en vooral leuker’
“Heel eerlijk: als Sanne mij niet had gevraagd om een dag mee te lopen, dan had ik hier niet gewerkt”, bekent Bertoen. “Al snel bleek dat Hematologie anders en vooral leuker was dan ik had gedacht.” Bertoen en De Vries werken nu al een aantal jaar samen op de afdeling. Als hun diensten samenvallen, reizen ze met elkaar. Nu en dan staan ze samen op de hemaferesekamer (voor bloedonderzoek, red.) “Dan roepen de collega’s: ’Oh, De Kwakel is weer aan het werk!’” Dat er nu driehonderd euro te verdienen is met het aanbrengen van een nieuwe collega, is een prima idee, vindt Sanne. “Bij veel andere ziekenhuizen en bedrijven bestond dat al, zo’n premie. Dus daar liepen wij eigenlijk bij achter.” Dat dit middel tot nu toe niet is ingezet, hangt ook samen met regionale afspraken tussen zorginstellingen, zegt HR-directeur Yolande van der Linden. “We hanteren een soort ongeschreven regel dat je niet teveel elkaars mensen naar je toe trekt. We zijn een beetje voorzichtig met het lokken van mensen met geld, een aanbrengpremie vinden we in principe niet zo chic. Maar de tijden zijn wat veranderd. Dat noopt ons tot dergelijke initiatieven en gelukkig is onze regionale samenwerking nog steeds heel goed.”
‘Ze woonde bij mij
in het dorp’
Amsterdam UMC zet alles op alles om medewerkers te werven.
De nieuwste aanpak: driehonderd euro beloning voor jouw team als je een collega binnenhaalt. Het zelf werven heeft voordelen: “als iemand hier via via komt werken, is diegene meer tevreden en blijft langer.”
Dubbel effect
Het persoonlijke aspect is belangrijk, denkt Bolwijn. “We zien bijvoorbeeld dat Amsterdam UMC vaak als groot, academisch en complex gezien wordt. Terwijl mensen het soms juist heel prettig vinden dat ze op een kleine afdeling werken. Die kleinschaligheid kan een collega prima aan iemand in zijn netwerk overbrengen. Het werkt ook de andere kant op: ‘Ik zit op een heel klein specialisme, maar realiseer je wel: ik heb echt kansen, want ik ben onderdeel van Amsterdam UMC’. Juist het persoonlijke verhaal dat onze eigen collega’s kunnen overbrengen is de kracht van dit programma.” •
Tekst: Jasper Enklaar- Foto’s: Martijn Gijsbertsen
‘Dat trekt je over
de streep’
Meer vertrouwen
Radiotherapeutisch laboranten Uxía van Assendelft en Anouk de Ruig kennen elkaar sinds ze tien jaar geleden samen op de opleiding zaten. De Ruig werkte in Almaar en Van Assendelft bij Amsterdam UMC. “Ik wist dat Anouk op zoek was naar een nieuwe werkplek”, vertelt Van Assendelft. “Ik ken haar al een tijdje en ik weet hoe ze is. Je hebt graag collega’s die passen in je team, die je kunt vertrouwen. Toen heb ik haar verteld dat ik het hier een heel fijne werkplek vond, met leuke collega’s.” Nu werkt Anouk ook bij de Radiotherapie. Dat haar vriendin daar al werkte, maakte de overstap makkelijker, zegt ze. “Ze kon me een kijkje in de keuken geven, laten zien hoe het eraan toe ging. Ik heb veel aan haar kunnen vragen. Het was fijn dat er al een bekend persoon werkte, die heel positief was. Dat trekt je toch wel over de streep.” In andere sectoren is de aanpak al veel langer bekend. Het boekt goede resultaten, vertelt Bolwijn. “We weten dat via via werven op een aantal punten heel goed scoort. Zo is bekend dat wanneer iemand via iemand anders binnenkomt, de kans op behoud groter is. De nieuwe collega is vaak tevredener en blijft langer in dienst, omdat hij of zij beter geïnformeerd is over de nieuwe werkgever.” De methode om het netwerk van medewerkers zelf - er zijn in totaal 16.500 collega’s in Amsterdam UMC - te gebruiken werkt op alle niveaus, is de ervaring: voor verpleegkundigen, voor beveiligers, voor alle beroepsgroepen.
Uxia van Assendelft (l) en Anouk de Ruig
“Ik zag op Facebook een berichtje van Ivana dat ze geslaagd was voor de verpleegkundeopleiding”, vertelt Sanne de Vries, verpleegkundige bij Hematologie.
Ze kent Ivana Bertoen via via omdat ze in hetzelfde dorp, De Kwakel, wonen. “Ik heb haar gefeliciteerd met het behalen van de opleiding en erbij gezegd: ‘We hebben nog een hele leuke vacature’. Kort daarna kwam ik Ivana tegen in de kroeg bij ons in het dorp. Toen vroeg ik haar: ‘Wil je niet bij ons komen werken?’” Van het één kwam het ander: Ivana, die na haar afstuderen eigenlijk helemaal niet in een ziekenhuis wilde gaan werken, ging toch een dagje meelopen om te kijken. “Ik dacht, waarom ook niet, een dagje kan geen kwaad. Dus we zijn samen op de scooter hiernaartoe gegaan. Zes jaar later werk ik er nog steeds.”
Kleine beloning
Indertijd kreeg Sanne als bedankje voor het aanbrengen van een nieuwe collega een flesje wijn. Die fles wijn is nu een bedrag van driehonderd euro geworden en het werven via collega’s is officieel onderdeel van het HR-beleid. Althans, het is een pilot om te kijken of het daadwerkelijk genoeg nieuwe medewerkers oplevert, vertelt projectleider Rutger Bolwijn. “Het is een instrument dat we uitproberen. We onderzoeken of dit een manier is die passend is bij Amsterdam UMC. Want we zien op een heleboel afdelingen personele krapte en soms een teruglopend aantal sollicitanten. Er is de afgelopen jaren al veel gedaan om ervaren professionals naar Amsterdam UMC te bewegen. Maar deze benadering hebben we nog niet toegepast.”
De proef van het via via werven, in vaktermen ‘referral recruitment genoemd’, is in december vorig jaar gestart en loopt tot en met mei. Bolwijn heeft de eerste aanmeldingen al ontvangen. Ook krijgt hij veel vragen over deze aanpak. Bijvoorbeeld over de hoogte van de beloning die een team krijgt. Met een groot team is driehonderd euro niet echt veel. “We realiseren ons dat zo’n bedrag voor het ene team meer impact heeft dan voor het andere team”, reageert Bolwijn, “Maar in deze fase hebben we een beperkt budget.” Bovendien is het bedrag een uitvloeisel van onderzoek onder Amsterdam UMC-medewerkers. “Zij hebben zelf aangegeven het niet passend te vinden als er een enorme financiële beloning tegenover staat voor één persoon. Het moet een team effort zijn dat een van ons iemand heeft aangebracht. Want we doen het met en voor elkaar, we doen het samen. Je bent hier onderdeel van iets groots.”
I