RDC ADORE: gebouwd om samen te werken

Voor medewerkers die (gaan) werken in het RDC ADORE-gebouw is er een informatieve SharePoint-site: Research & Diagnostiek Centrum ADORE - Home. Hierop staat handige informatie, zoals een indeling van het RDC en welke faciliteiten en afdelingen er te vinden zijn. Daarnaast bestaat er het digitale welkomstmagazine. Daarin lees je achtergrondverhalen over de totstandkoming van het RDC, interviews met onderzoekers en praktische informatie.

“De lijnen zijn dan nog korter: we kunnen makkelijker samenwerken en onderzoeksmateriaal delen. Dan hoeft er bijvoorbeeld maar één stukje weefsel bij de patiënt te worden afgenomen, waar vervolgens meerdere onderzoekers mee uit de voeten kunnen. De één onderzoekt RNA (deel van het DNA, red.), de ander eiwit: iedere groep doet straks zijn eigen experiment met hetzelfde stukje weefsel. Het onderzoek wordt daarmee een stuk efficiënter.” •

Efficiënter

Het onderzoeksteam van Wedekind probeert het onderzoek naar hersentumoren van ‘bench to bedside’ te krijgen: de inzichten worden zo snel mogelijk in de praktijk gebracht. Zo wordt onderzocht of nieuwe behandelingen beter zouden kunnen aanslaan. “Dat is echt nog toekomstmuziek, maar we zijn wel hard bezig om te kijken of nieuwe behandelingen of een combinatie van behandelingen beter werken. Heel belangrijk voor de levensverwachting van de patiënt. Alleen zit dit onderzoek nog niet in de fase waarbij het op patiënten getest wordt. Ons werk is van de lange adem.” Het grote voordeel – naast de enorme vooruitgang in ruimte en licht – vindt Wedekind dat alle oncologie- en neurologieonderzoekers van beide locaties straks samen in één gebouw zijn gevestigd.

Een voorbeeld daarvan is de gedetailleerde informatie die de beveiliging van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam (ACTA) al ruim van tevoren moet hebben. Vanuit het CCA verhuizen diverse teams richting RDC ADORE en daarbij steken ze het ACTA-terrein over. De ACTA-beveiligers moeten daarbij een slagboom openen. Plak: “Dit maakt de verhuisplanning wat uitdagender. Daardoor hebben we ervoor gekozen om wat verhuisbewegingen om te wisselen, zodat we meer voorbereidingstijd hebben.” Ook de verhuizing van het team dat op de begane grond en de eerste etage moet komen, heeft complexe kanten. Dit team is onder meer bekend van de NIPT (prenatale bloedtest) voor zwangere vrouwen. “Die zogenoemde NIPT-straten – rijen met verschillende robots en andere apparatuur waarmee de NIPT wordt uitgevoerd – moeten zeer zorgvuldig verhuisd worden, terwijl de diagnostiek zonder vertraging doorgaat. Plak: “Er is een beperkte ruimte in Nederland om de NIPT uit te voeren, dus het is van groot belang dat de straten zo snel mogelijk weer in bedrijf zijn.” 

Introductierondje

Verderop in het pand is Ron van Schooten, senior hoofdanalist Genoomanalyse, met een rondleiding bezig. Zijn team werkt onder andere met de NIPT-straten. “Ik maak met alle teams van onze afdeling een introductierondje om te kijken naar onze nieuwe werkplek en meteen al te inventariseren of alles functioneert. We stellen een lijst op met ‘tekortkomingen’ zodat we alles van tevoren ondervangen. Denk bijvoorbeeld aan luchtvochtigheid in de laboratoria, maar ook aan vragen als ‘Wat als we de kluisjes niet openkrijgen, wie bellen we dan?’.” Het team komt in april naar RDC ADORE vanuit drie laboratoria op locatie AMC, één lab vanuit de medische faculteit en één vanuit de polikliniek. Dat is gezien de verhuizing van de vele apparatuur geen makkelijke klus. “Er komen namelijk ook technici uit Amerika over om de apparatuur klaar te maken voor de verhuizing. Vervolgens worden bijvoorbeeld de NIPT- straten in delen verhuisd, weer opgebouwd en opnieuw uitvoerig ingesteld en getest. Dat hele proces duurt een maand, als alles goed verloopt. En er komen twee straten om beurten richting RDC ADORE. We draaien op onze locatie in de medische faculteit nu duizend NIPT’en per week, en die zorg moet doorlopen. Een behoorlijke uitdaging.”

‘Lekker hectisch’

Terwijl Wedekinds team druk bezig is om zich de nieuwe werkplek eigen te maken, worden de nieuwe flowkasten voor de volgende verhuizing bezorgd. Pallet na pallet wordt van de vrachtwagen naar de derde verdieping gerold. Zo’n verhuizing vergt een strakke planning. Wedekinds team kreeg voor, tijdens en na de verhuizing ondersteuning van Wouter Plak van het verhuisteam. Samen met Jan Kallenbach en Kristi Fishta is het team hét aanspreekpunt voor alle gebruikers die naar het RDC ADORE verhuizen. En de spin in het web voor alle partijen die de intrede in het gebouw mogelijk maken. “Dat is lekker hectisch, maar dat vind ik juist leuk”, aldus Plak. “Zeker tijdens een verhuisweek is het alle zeilen bijzetten en accepteren dat het superdruk en hectisch wordt.” De verhuizingen gaan gefaseerd. Volgens planning worden de onderzoeksgroepen om beurten verhuisd. Dat proces bestaat uit een week inpakken, een week verhuizen en een week uitpakken. “Al komen we er in de praktijk achter dat we daar nog wel een extra weekje bij op mogen tellen. De dagplanning verandert ook vaak, waardoor alles weer anders moet.”

Het tientallen meters hoge atrium is een ware eye-catcher. De met mozaïek belegde vloeren, de ruimte, het licht: alles wijst erop dat de hoofdingang die met het Imaging Center wordt gedeeld een bijzondere karakteristiek heeft. De open sfeer, die gecreëerd is om samenwerking te stimuleren, valt direct op. Een verademing voor een deel van de nieuwe bewoners die voorheen in de blauw-rode ‘blokkendoos’ langs de A10 huisvestten. “Alles is nieuw en mooi en het gebouw heeft een fijne sfeer”, vertelt Laurine Wedekind, labmanager bij de Neuro-Oncology Research Group van de afdeling neurochirurgie, die als een van de eerste met haar team onderzoekers intrede nam in het RDC ADORE-gebouw. 

Reusachtige wenteltrap

Architect Martijn de Visser van atelier PRO ontwierp het gebouw. Hij koos ervoor om de laboratoria en de kantoorruimten dicht bij elkaar en aan de buitenkant van het gebouw te positioneren: dus altijd met daglicht en uitzicht. “Het gebouw is flexibel ingedeeld: labs en kantoorruimten kunnen uitbreiden of inkrimpen, afhankelijk van de toekomstige vraag. Zo is het volledig toekomstbestendig. De algemene ruimten tussen de werkgebieden nodigen uit tot het samenkomen van onderzoekers.” In het midden van het gebouw verbindt een reusachtige wenteltrap alle verdiepingen met elkaar. Onderaan de wenteltrap komt een koffiecorner, wat letterlijk en figuurlijk het hart van het gebouw is. “Dit hebben we samen met de onderzoeksafdelingen bedacht om de samenwerking te bevorderen”, vertelt De Visser. 

9 december 2024 verhuisde het team van Wedekind. “Dat ging zo voorspoedig dat we binnen twee uur met al onze spullen over waren. Het scheelde wel dat bijna alle apparatuur hier al nieuw klaar stond.” Een soepele verhuizing voorspelt niet altijd een zachte landing, want de flowkasten in het lab van Wedekinds team zijn een maand later nog steeds niet operationeel. “Het nadeel als je de eerste bent, is dat je ook de meeste kinderziektes moet ondervangen. En je aan verwachtingsmanagement moet doen: ‘Verwacht niet dat je na de verhuizing meteen alle apparatuur kunt gebruiken’, zei ik tegen mijn team. Gelukkig hebben we de verhuizing goed voorbereid en waren we qua werkplanning bedacht op dit soort strubbelingen.”

Tekst: Eva Cornet - Foto’s: Sake Rijpkema

Na de oplevering van het prachtig vormgegeven nieuwe Research & Diagnostiek Centrum (RDC) ADORE neemt de reuring binnenin rap toe. Eind 2024 namen de eerste groepen onderzoekers hun intrek in het gebouw. Tot en met de officiële opening op 14 mei vinden nog de nodige verhuizingen plaats. Mooi, nieuw en fijn en met de verwachte kinderziektes. “Het is alle zeilen bijzetten, maar dat vind ik juist leuk.”