column
Vertrouwen…
column
Zou jij zelf ooit de anesthesie doen van een familielid of bekende?
Tekst: Benedikt van Loo - Foto: Martijn Gijsbersten
Als je bij onze afdeling werkt, krijg je die vraag vroeg of laat wel eens gesteld. En het is een dilemma. Tenminste, dat vind ik. Narcose is tegenwoordig heel veilig, dat verkondigen we toch altijd. Maar tegelijkertijd weten we als geen ander welke risico’s eraan verbonden zijn en hoe snel een situatie van heel rustig en stabiel dramatisch kan veranderen. Zelf had ik me voorgenomen om nooit een familielid of kennis ‘in slaap’ te brengen. Je mag er toch niet aan denken dat het plotseling fout gaat en je dat dan moet gaan uitleggen.
Toen ik echter nog in Zwitserland werkte, moest mijn leidinggevende een ingreep ondergaan en vroeg mij om de anesthesie te doen. Dat was enerzijds even schrikken en anderzijds was ik vereerd dat hij mij dat vroeg. Ik heb daar toen met hem over gesproken en mijn twijfels en bezwaren geuit. Zijn antwoord bleef dat hij graag wilde dat ik het zou doen. Dat zette me aan het denken. Als hij zoveel vertrouwen in mij had, wie was ik dan om te weigeren?
Dit is me in de loop der tijd nog twee keer gevraagd. En zoals het spreekwoordelijke ‘Als er één schaap over de dam is’, heb ik toen ook weer die wens vervuld. Achteraf werd ik dan uitgebreid bedankt voor mijn werk en dan zeg je: ‘Graag gedaan’.
Eigenlijk is de enige goede reactie hierop dan zeggen: ‘Nee, jullie bedankt voor het vertrouwen.’ •
Benedikt Van Loo
Anesthesiemedewerker/SPS,
b.d.vanloo@amsterdamumc.nl
Z
column
Vertrouwen…
Zou jij zelf ooit de anesthesie doen van een familielid of bekende?
Tekst: Benedikt van Loo - Foto: Martijn Gijsbersten
Als je bij onze afdeling werkt, krijg je die vraag vroeg of laat wel eens gesteld. En het is een dilemma. Tenminste, dat vind ik. Narcose is tegenwoordig heel veilig, dat verkondigen we toch altijd. Maar tegelijkertijd weten we als geen ander welke risico’s eraan verbonden zijn en hoe snel een situatie van heel rustig en stabiel dramatisch kan veranderen. Zelf had ik me voorgenomen om nooit een familielid of kennis ‘in slaap’ te brengen. Je mag er toch niet aan denken dat het plotseling fout gaat en je dat dan moet gaan uitleggen.
Toen ik echter nog in Zwitserland werkte, moest mijn leidinggevende een ingreep ondergaan en vroeg mij om de anesthesie te doen. Dat was enerzijds even schrikken en anderzijds was ik vereerd dat hij mij dat vroeg. Ik heb daar toen met hem over gesproken en mijn twijfels en bezwaren geuit. Zijn antwoord bleef dat hij graag wilde dat ik het zou doen. Dat zette me aan het denken. Als hij zoveel vertrouwen in mij had, wie was ik dan om te weigeren?
Dit is me in de loop der tijd nog twee keer gevraagd. En zoals het spreekwoordelijke ‘Als er één schaap over de dam is’, heb ik toen ook weer die wens vervuld. Achteraf werd ik dan uitgebreid bedankt voor mijn werk en dan zeg je: ‘Graag gedaan’.
Eigenlijk is de enige goede reactie hierop dan zeggen: ‘Nee, jullie bedankt voor het vertrouwen.’ •
Benedikt Van Loo
Anesthesiemedewerker/SPS,
b.d.vanloo@amsterdamumc.nl