“Na lang aandringen van mijn muziekdocent beklom ik op mijn veertiende het podium van de middelbare school om ‘Rehab’ te zingen van Amy Winehouse. Ik durfde eigenlijk echt niet. Maar ik kreeg zoveel enthousiaste reacties dat ik me meteen op de muziekschool inschreef voor zangles. . 

Tekst: Catrien Spijkerman - Foto: Martijn Gijsbertsen

“Mijn zangdocent had twee mappen: jazz en Braziliaans--Cubaans. Dat zing ik sindsdien. Ik zing in twee Cubaanse salsabands, een Braziliaanse sambaband en tegenwoordig zit ik ook in een Curaçaose folkloreband. Ons optreden tijdens Keti Koti werd uitgezonden door de NOS - dat was voor mij een muzikaal en cultureel hoogtepunt. Verder ben ik invaller in een aantal bands, en ga ik op dinsdagavond vaak jazz zingen in Café Alto vlakbij het Leidseplein.

“Haast iedere avond van de week treed ik op, of repeteer ik. Als ik thuis werk, zing ik veel achter mijn laptop. In het ziekenhuis heb ik vaak oortjes in. Als ik niet hoef te bellen, luister ik de nummers die ik nog moet oefenen. Ik vind het ook lekker om zo in een werkflow te komen. 

“Zingen heeft me meer ontspannen, zelfverzekerder en meer gefocust gemaakt. Ik denk dat je de manier waarop ik zing, ook terugziet in hoe ik in het dagelijks leven dingen aanpak. Tijdens het muziek maken communiceer je met elkaar zonder woorden, dat werpt ook in andere situaties z’n vruchten af: dat je bijvoorbeeld begrijpt wanneer je iemand de ruimte moet geven. En verder denk ik vaak: het is allemaal jazz. Daarmee bedoel ik dat de dingen - net als in een jazz-stuk - zomaar heel anders kunnen lopen dan je verwacht had, maar dat alles toch op z’n pootjes terechtkomt.” 

Amber Nijman (31)

Management assistent