‘Ik word gezien
als een volwaardige kracht’
Het gaat om je wat je kán, niet om wat je beperkt. Dankzij dat motto van ‘Emma at Work’ vond Amankay Whitaker Blans een administratieve baan bij Amsterdam UMC. Hulphond Vito is letterlijk en figuurlijk haar rechterhand. “Hij is heel belangrijk voor mij.”
Tekst: Jeroen Kleijne - Foto: Martijn Gijsbertsen
“Via een goede vriend van mij kwam ik in aanraking met Emma at Work”, vertelt Whitaker Blans. “Zij kijken niet naar je beperking, maar naar wie je bent. Wat zijn je skills, waar ben je goed in? De mentor van Emma at Work heeft veel voor me betekend. Ik was vanwege mijn beperking best onzeker, maar de mentor zei: ‘Je bent een doorzetter, houd daaraan vast’. Zo ben ik uiteindelijk op locatie AMC beland. In het begin heeft de mentor mij geholpen om hier goed te landen. Gelukkig kreeg ik ook veel steun van mijn leidinggevende.”
Hersenbeschadiging
Vanwege een hersenbeschadiging is Whitaker Blans verlamd aan haar rechterzijde en is ze slechtziend. Haar eerdere werkgevers waren jammer genoeg niet bereid om echt voorbij haar beperking te kijken. “In Amsterdam UMC vroegen ze bij het eerste gesprek al: ‘Waar kunnen we je mee helpen, wat heb je nodig om je werk te kunnen doen? Ik heb bijvoorbeeld extra veel licht nodig om goed te kunnen zien. Daarom heb ik bij mijn bureau een hele sterke lamp gekregen. Ik heb een headset om makkelijker te kunnen telefoneren. En ik mag ook mijn hulphond Vito gewoon meenemen naar mijn werk.”
Mijn rechterhand
Vito wijkt in het ziekenhuis geen moment van haar zijde. “Ik heb hem al vanaf dat hij een pup is en hij is nog steeds in opleiding. Collega’s vinden hem ook lief, maar ze mogen hem helaas geen aandacht geven. Hij leert om mij steeds beter te helpen. Ik heb soms ook last van epilepsie, dan val ik even helemaal weg. Met hem erbij voel ik me een stuk veiliger – ook als ik door het ziekenhuis loop. Als je alles met links moet doen, is dat soms best zwaar. Vito is heel belangrijk voor me, je kunt wel zeggen dat hij mijn rechterhand is.”
Volwaardige kracht
Whitaker Blans werkt inmiddels op de afdeling Elektrotechniek en ze heeft het erg naar de zin. “Ik voel me gewaardeerd en geaccepteerd door mijn collega’s. Ze zien me als een volwaardige kracht. Ik werk veel samen met echte techneuten en ga regelmatig mee naar de werkvloer. Techniek vind ik superinteressant. Met één hand is dat werk best lastig, maar misschien kan ik in de toekomst af en toe assisteren. Ik blijf graag nog een hele tijd in Amsterdam UMC.” •
Mentorprogramma Emma at Work
‘Emma at Work’ is in 2006 ontstaan vanuit het Emma Kinderziekenhuis en ondersteunt jongeren van vijftien tot dertig jaar met een chronische ziekte of fysieke aandoening. Ruim honderd jongeren hebben zo eerder werkervaring opgedaan bij Amsterdam UMC. De jongeren krijgen door het programma een eerste perspectief op werk. “Emma at Work biedt de jongeren een steuntje in de rug”, vertelt coördinator Brigitta van der Wal-Ubbels. “Dat is heel belangrijk, want de meesten komen anders echt niet aan de bak. Veel werkgevers verwachten dat deze jongeren volledig kunnen werken en dat is natuurlijk niet altijd mogelijk. Ons mentorprogramma zorgt ervoor dat ze beter in beeld komen bij de bedrijven en kansen krijgen. Gelukkig zien steeds meer organisaties de waarde in van deze jongeren.”
De Amsterdam UMC-mentoren worden gekoppeld aan een jongere van Emma at Work. Een half jaar zijn ze gesprekspartner en ondersteunen bij het onderzoeken van mogelijkheden op de arbeidsmarkt. Op dit moment heeft ‘Emma at Work’ voldoende mentoren. Is dit in de toekomst misschien iets voor jou? Meld je dan vast aan bij Brigitta van der Wal-Ubbels: gb.vdwal-ubbels@amsterdamumc.nl.
Mentorprogramma Emma at Work
‘Emma at Work’ is in 2006 ontstaan vanuit het Emma Kinderziekenhuis en ondersteunt jongeren van vijftien tot dertig jaar met een chronische ziekte of fysieke aandoening. Ruim honderd jongeren hebben zo eerder werkervaring opgedaan bij Amsterdam UMC. De jongeren krijgen door het programma een eerste perspectief op werk. “Emma at Work biedt de jongeren een steuntje in de rug”, vertelt coördinator Brigitta van der Wal-Ubbels. “Dat is heel belangrijk, want de meesten komen anders echt niet aan de bak. Veel werkgevers verwachten dat deze jongeren volledig kunnen werken en dat is natuurlijk niet altijd mogelijk. Ons mentorprogramma zorgt ervoor dat ze beter in beeld komen bij de bedrijven en kansen krijgen. Gelukkig zien steeds meer organisaties de waarde in van deze jongeren.”
De Amsterdam UMC-mentoren worden gekoppeld aan een jongere van Emma at Work. Een half jaar zijn ze gesprekspartner en ondersteunen bij het onderzoeken van mogelijkheden op de arbeidsmarkt. Op dit moment heeft ‘Emma at Work’ voldoende mentoren. Is dit in de toekomst misschien iets voor jou? Meld je dan vast aan bij Brigitta van der Wal-Ubbels: gb.vdwal-ubbels@amsterdamumc.nl.
“Via een goede vriend van mij kwam ik in aanraking met Emma at Work”, vertelt Whitaker Blans. “Zij kijken niet naar je beperking, maar naar wie je bent. Wat zijn je skills, waar ben je goed in? De mentor van Emma at Work heeft veel voor me betekend. Ik was vanwege mijn beperking best onzeker, maar de mentor zei: ‘Je bent een doorzetter, houd daaraan vast’. Zo ben ik uiteindelijk op locatie AMC beland. In het begin heeft de mentor mij geholpen om hier goed te landen. Gelukkig kreeg ik ook veel steun van mijn leidinggevende.”
Hersenbeschadiging
Vanwege een hersenbeschadiging is Whitaker Blans verlamd aan haar rechterzijde en is ze slechtziend. Haar eerdere werkgevers waren jammer genoeg niet bereid om echt voorbij haar beperking te kijken. “In Amsterdam UMC vroegen ze bij het eerste gesprek al: ‘Waar kunnen we je mee helpen, wat heb je nodig om je werk te kunnen doen? Ik heb bijvoorbeeld extra veel licht nodig om goed te kunnen zien. Daarom heb ik bij mijn bureau een hele sterke lamp gekregen. Ik heb een headset om makkelijker te kunnen telefoneren. En ik mag ook mijn hulphond Vito gewoon meenemen naar mijn werk.”
Mijn rechterhand
Vito wijkt in het ziekenhuis geen moment van haar zijde. “Ik heb hem al vanaf dat hij een pup is en hij is nog steeds in opleiding. Collega’s vinden hem ook lief, maar ze mogen hem helaas geen aandacht geven. Hij leert om mij steeds beter te helpen. Ik heb soms ook last van epilepsie, dan val ik even helemaal weg. Met hem erbij voel ik me een stuk veiliger – ook als ik door het ziekenhuis loop. Als je alles met links moet doen, is dat soms best zwaar. Vito is heel belangrijk voor me, je kunt wel zeggen dat hij mijn rechterhand is.”
Volwaardige kracht
Whitaker Blans werkt inmiddels op de afdeling Elektrotechniek en ze heeft het erg naar de zin. “Ik voel me gewaardeerd en geaccepteerd door mijn collega’s. Ze zien me als een volwaardige kracht. Ik werk veel samen met echte techneuten en ga regelmatig mee naar de werkvloer. Techniek vind ik superinteressant. Met één hand is dat werk best lastig, maar misschien kan ik in de toekomst af en toe assisteren. Ik blijf graag nog een hele tijd in Amsterdam UMC.” •
Het gaat om je wat je kán, niet om wat je beperkt. Dankzij dat motto van ‘Emma at Work’ vond Amankay Whitaker Blans een administratieve baan bij Amsterdam UMC. Hulphond Vito is letterlijk en figuurlijk haar rechterhand. “Hij is heel belangrijk voor mij.”
‘Ik word gezien
als een volwaardige kracht’